VrijMiBo in de trein

Met zonder piem0ls

Het is weekend. Als je niet altijd goede zin hebt, maar je hebt wel een goede zin, dan heb je toch maar mooi een goede zin.
God is een enkeltje Amsterdam,

dat is zeker, dat.

Jesus zit wel us in de trein.

Wij ruilen porno-plaatjes en wisselen onze zoute verhaaltjes uit.

Met zijn zusters in mijn armen is het leven goed.

Het rijmt tussen de regels.

Wat had je schatje, geef je me een schijntje voor een lijntje?

God is een enkeltje.

Aangenaam is een valstrik.

Jesus in de trein.

Tederheid is suiker in de brandstof en het bloed vergeeft niet.

De straten zijn bedoeld om leeg te blijven.

Hier rust ik en tel mijn gewaden, zonder hoop op verlichting graaf ik verder en dieper.

Ik zoek de vogels in de wolken, zoek de zon in het wijde vlak,

de maan wacht er gevangen, verzilverd en koud.

Laat mij toch zwerven en spreken zoals mijn heer,

de bergen wachten niet op mij.

Er is hier verwarring, veel te veel wazigheid, het wachten wordt bizar.

Sterfelijke inspanningen, klagen over nevenzakelijkheden, als het zo uitkomt.

Soep en verdeeldheid over soep.

Het grote meer wacht op vertaling,

gemoedelijk en gewillig ben ik met twee schelpen aan mijn hoofd.

Zo mooi kan ik het niet zingen.

Laat mij toch vloeien, kolken op het ritme van golven van stromen,

het wilde witte water voelen in mijn stem.

Ik zit op het zaad van de apostelen.

God is een woord.

De bijbel is een goeie grap, die wij toevallig zelf verzonnen hebben.

Die Mozes die ik gekend heb, kon er ook hartelijk mee lachen.

Wij zijn de God van de tien geboden,

Ik ben dat hooghartige heerschap uit prediker;

ik was de maagd Maria zelf want de kas was krap in die dagen

en naar timmerlieden vroegen ze niet.

Ja ik geloof in heiligen, ik geloof in God.

Laat mij zweren bij mijn geloof hoewel ik het niet beschrijven kan.

Hier zijn wat demonen met bloemen en fruit.

Zingen kost niets.

Vandaag is een heel leven, aan de kant gaan zitten en toekijken kan altijd later nog.

Dansen, vertel mij niets, geef hel, het is voor het laatst,

eens in de eeuwigheid valt er een échte stilte.

Dat, dat van toen, weet U nog;

wij zijn gevallen engelen en machteloze goden,

een doelloos project, geen punten,

geen komma's en geen uitweg.

Jesus in de trein en God op het perron,

zeg maar dag met je handje.

Prettig weekend. En be nice.