Het is weekend. Wij lullen ook maar wat.
Je had iets aan de heg staan te verschikken;
ik haalde de herfstdraden uit je haar,
en wist: dit is één van die ogenblikken
die ik in mijn herinnering bewaar,
tegen de tijd.
Maar straks, als wij al weg
zijn en geen weet meer van ons tweeën hebben,
straks rukt wellicht in deze zelfde heg
de wind nog aan dezelfde spinnewebben.
Prettig weekend. En be nice.
dbnl.org
Op deze pagina lees je de tekst 'Kritisch proza' van F. Bordewijk